Vandaag zijn we met onze bus afgezakt naar Cu Chi, waar zich de restanten van de bekende Cu Chi tunnels bevinden, het bekende tunnelcomplex van de Vietcong. Na een zeer propagandistisch introduktiefilmpje kregen we een rondleiding over het terrein. Heel indrukwekkend, als je bedenkt dat ze er een complete ondergrondse stad hadden aangelegd, 250 km lang, met woon- en slaapvertrekken, opslagplaatsen, commandoposten, keukens, operatiekamers, enz. Natuurlijk waren er ook voorbeelden van bijvoorbeeld de gruwelijke vallen, klaproosters, en meer van dat soort ' slimmigheden' te zien. We zijn met een paar een stukje de tunnel ingeweest (de grootste mannen konden er niet eens in!), zo'n dertig meter, maar het was lang genoeg. Gebukt door die smalle, bloedhete gangen, soms een stukje pikdonker, brrr, je kunt je gewoon niet voorstellen dat mensen daar langere tijd hebben verbleven.

Daarna naar een heel wat vrediger oord gelukkig: we bezochten Tay Ninh, de vestigingsplaats van de Cao Dai sekte, en hun tempel, waar we juist op tijd waren om de middagceremonie mee te maken. Die Cao Dai, ik had er nog nooit van gehoord, het is iets heel vreemds, een godsdienst die alleen in Vietnam voorkomt en een samensmelting is van boeddhisme, taoisme, confucianisme, christendom, islam, spiritisme en voorouderverering. Om met hun god en de geestenwereld in contact te komen, maakt men gebruik van mediums. De ceremonie leek het meest op een lang gebed, waarbij muzikanten en zangers in het voorportaal zaten en de leken, novicen, priesters enz. in de grote middenzaal van de prachtige tempel, mannen rechts, vrouwen links, allemaal in kleurrijke gewaden. Het was prachtig om mee te maken.

Dan de lange rit terug naar Saigon, waar in het hotel.............jaja, ook m'n grote koffer inmidels was aangekomen!! Groot feest natuurlijk, en eerlijk gezegd een hele zorg minder.

Morgen vertrekken we naar de Mekong-Delta.