Sorry, sorry, sorry, jullie zitten natuurlijk al allemaal te wachten op verdere verhalen, maar zoals ik al een beetje verwacht had, is het verhalen schrijven tijdens een groepsreis toch wat moeilijker. Het is een tamelijk vol programma, en het internet werkt ook niet overal. Bovendien gebruik ik de weinige vrije momenten om aan wat spulletjes te komen, dus veel schiet er dan niet over.

Gisteravond zijn we hier in Hoi An aangekomen, een leuk oud vissersplaatsje met nog veel oude gebouwen, wel wat toeristisch, maar dat is voor de afwisseling ook niet slecht. Gisteravond moest er natuurlijk vanwege Kerstmis een speciaal diner genuttigd worden, daarvoor zijn we in een bootje gestapt, een half uur de rivier afgevaren naar een mooi restaurant aan het water. Want ja, ik probeer altijd Kerst te ontvluchten, maar helaas.... ik ontkom er niet aan, zelfs hier niet. Gelukkig had dit restaurant geen kerstboom, haha.

In Hue zijn we in onze ' eigen' bus (waar de reisbegeleidster toch wel Kerstversiering in had opgehangen, ahhhhhh) gestapt voor de lange tocht naar Hoi An, door een prachtig landschap, met enorm veel rijstvelden, buffels, werkende vrouwtjes-met-hoedjes, zoals we dat kennen van de foto's. De eerste stop was in Da Nang voor een bezoek aan het Cham-museum, waar een prachtige collectie Cham-sculpturen staat. Normaal zou ik hier wat verder uitweiden over de Cham-cultuur, maar aangezien de tijd ontbreekt, zou ik zeggen: Google zelf maar even! Vervolgens een stop bij de Marble Mountains. In deze grillig gevormde, uit het landschap oprijzende rotsen bevinden zich veel boeddhistische heiligdommen en van bovenaf heb je een schitterend uitzicht over ' China Beach' , een strand waar de Amerikaanse soldaten rust en ontspanning vonden tijdens hun oorlog. Wat dat Boeddhisme betreft hier: het is heel vreemd (natuurlijk vergelijk ik met Thailand), dat er hier veel minder van te merken is dan in Thailand, hoewel 62% van de bevolking Boeddhistisch is. Sporadisch een tempel, in plaats van drie in elke straat, en ook andere decoraties, meer Chinees, dat heeft te maken met het feit dat hier een andere stroming van het Boeddhisme is. Oeps, ik heb mijn reisgids dus niet bij de hand, en dan ga ik de mist in met het reproduceren van namen....

Vanavond nog wel wat meer, hoop ik, nu eerst een hapje eten.